Beste leden van de vaderlandslievende verenigingen, collega’s uit schepencollege, gemeenteraadsleden, vertegenwoordigers van politie en brandweer, dames en heren
Wij vieren vandaag onze nationale feestdag. We doen dat hier in het prachtige rustieke Daknam. We hebben een nieuwe regeling afgesproken met de vaderlandslievende verenigingen. We doen 11 november in Eksaarde, 8 mei in Lokeren en 21 juli, onze nationale feestdag, in Daknam. Goed zo … goe geregeld zou ik zeggen. Vandaag is het alweer 190 jaar geleden dat Leopold I als eerste koning der Belgen de grondwettelijke eed aflegde. En zo 21 juli uitriep als onze nationale feestdag. Een feestdag, maar vooral ook een dag om te gedenken en om even stil te staan.
Beste vrienden
Het is een beetje met een dubbel gevoel dat we hier staan vandaag. We zijn enerzijds bijzonder blij om hier te staan. Niet alleen om de nationale feestdag te vieren op deze heuglijke dag, maar ook omdat we opnieuw onder ons mogen zijn. Want onder ons zijn, zelfs dat was het laatste anderhalf jaar niet mogelijk. Anderzijds betreuren we dat in dat laatste anderhalf jaar er helaas heel wat landgenoten, ook mede-Lokeraars zijn gesneuveld (om het in de termen van de vaderlandslievende verenigingen te zeggen). Gesneuveld in een strijd die ze niet konden winnen. Een strijd tegen een onzichtbare vijand … Inderdaad, het verdomde coronavirus. Onze stad, ons land en de hele wereld werd van de ene in de andere dag gekatapulteerd naar een tijd van gevangenschap, isolatie en onmacht. Het sociaal isolement woog inderdaad zwaar door. En inderdaad. Jong en oud – jij, maar ook ik - stonden zij aan zij met de rug tegen de muur. Onder figuurlijk schot gehouden, maandenlang. Door een virus dat maar bleef triomferen.
Gelukkig zien we ondertussen een lichtje aan het einde van de tunnel. Langzaamaan en met de nodige voorzichtigheid werden families opnieuw herenigd en tegenwoordig mag er zelfs een knuffel vanaf. Maar het blijft toch nog maar een lichtje aan het eind van die tunnel. Want we moeten waakzaam blijven. De besmettingscijfers fluctueren immers constant.
Beste vrienden, bovenop die gezondheidscrisis werd ons land vorige week ook nog eens opgeschrikt door massale overstromingen, met extreme, catastrofale omstandigheden in Luik en Limburg. En jammer genoeg met tientallen dodelijke slachtoffers, en honderden mensen die hun hebben en houwen zagen wegdrijven in het kolkende water. We zijn ook vanuit Lokeren bijzonder solidair met al die mensen. De Lokeraars melden ons massaal dat zij iets willen doen voor al die landgenoten in nood. We sluiten ons aan bij de coördinatie van het Rode Kruis en zullen vanuit de stadskas ook onze bijdrage leveren. We zijn ook fier op onze brandweer die onmiddellijk paraat was om de mensen in Luik te gaan helpen. Onze gedachten zijn en blijven bij de slachtoffers en hun familie.
Dames en heren, het afgelopen anderhalf jaar heeft ons absoluut meer bescheiden en dankbaar gemaakt, daarvan ben ik overtuigd. We zijn dankbaar voor de kleine vanzelfsprekende dingen. Net zoals ik vandaag dankbaar ben om hier gewoon te mogen staan, samen met jullie.
Als stadsbestuur hebben wij in deze moeilijke tijden ook onze verantwoordelijkheid genomen. Inzake de COVID-bestrijding zijn we erin geslaagd om nu reeds meer dan 70% van de Lokeraars gevaccineerd te krijgen, zijn we erin geslaagd om op korte termijn een vlot draaiend vaccinatiecentrum uit te bouwen, gekoppeld aan een callcenter waar de vele vragen op een super-klantvriendelijke manier werden beantwoord. In deze moeilijke periode zijn we als stadsbestuur ook blijven verder investeren in onze mooie, groene stad. Straten werden verder gerenoveerd, belangrijke gebouwendossiers voorbereid. Om het comfortabel, aangenaam en gezellig te maken voor onze inwoners.
Beste aanwezigen, In deze geest zou ik willen eindigen. Ik wil eindigen in de geest van burgerzin, in de geest van harmonieus samenleven. Ik doe dat met een blijk van hulde aan onze koning Filip, zoals het hoort op de nationale feestdag. Koning Filip, die in moeilijke omstandigheden ook zijn best doet … zo gaat dat met Filippen.
Wij brengen vandaag hulde aan al die mensen uit de zorg, aan al die vrijwilligers die paraat staan om hun medemensen te helpen. Zowel inzake de COVID-bestrijding , als inzake de bestrijding van de wateroverlast in ons land. Uiteraard betrek ik in deze hulde iedereen die in het verleden op welke manier ook, hun welzijn, vrijheid en gezondheid op het spel hebben gezet ter vrijwaring van de vrijheid en de onafhankelijkheid van onze Belgische natie.
Leve België, leve Vlaanderen, leve Daknam en leve Lokeren!
Filip Anthuenis, burgemeester Lokeren