(2004) Klaar CORNELIS "Geschorst"

“De beelden van Klaar Cornelis zijn sober, ascetisch, nederig en ontdaan in hun niet opdringerige monumentaliteit.  Hun afgeknotte verticaliteit is meer romaans dan gotisch (...)” 

“Ze zijn veel meer verwant met stengels dan met stammen.  Hetgeen niet betekent dat ze rechtstreeks naar de natuur verwijzen.  Ze zijn in hun verstening zelf natuur geworden, in die zin dat ze de materi (arduin, balegemse steen en brons) vanuit haar inwendigheid en geslotendheid een eigen beeldende kracht geven.  Klaar Cornelis schept autonome sculpturen. (...)”

Klaar Cornelis schept autonome sculpturen,  Via allerlei fijnzinngie inkepingen voelen we hun binnenwerk, beluisteren we de stem van hun zwijgzame niet te achterhalen groei,  Klaars werk heeft een klaarte die vanuit de dingen komt, een tot de handen sprekend “fossiele licht” (om de woorden van Jos De Haes te gebruiken).

Haar beelden verdonkeremanen het proces van hun schepping niet, ze maken het leesbaar zonder hun mysterie op te geven,

Hun aanwezigheid is hun inhoud

Hun vanzelfsprekendheid hun geheim”

 

Roland Joris

 Gegroefde schors - brons

 Dubbele stam - Ierse arduin

 Scheve groei - Ierse arduin

 Dubbel geschorst - Balegemse steen